Jak wynika z uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 2018 r. sygn. akt VIII Ga 20/18, skarżący wniósł skargę na postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 grudnia 2017 r. sygn. akt KIO 2675/17. Zarządzeniem Sądu z dnia 5 lutego 2018 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi m.in. poprzez oznaczenie pismem kto jest przeciwnikiem skargi. W odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżący wskazał, że przeciwnikiem skargi jest Krajowa Izba Odwoławcza. Jego zdaniem zaspokojeniem wymogu dotyczącego doręczenia skargi przeciwnikowi jest bowiem jego skarga doręczona przez Krajową Izbę Odwoławczą sądowi, która znajduje się w aktach sprawy.
Sąd Okręgowy zważył, że skarżący nie uzupełnił prawidłowo braków, co do których był wzywany, bowiem Skarżący nieprawidłowo oznaczył kto jest przeciwnikiem skargi. Wskazać należy, iż stosownie do treści art. 198a ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych w postępowaniu toczącym się wskutek wniesienia skargi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego o apelacji, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Z kolei zgodnie z treścią art. 391 § 1 KPC jeżeli nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed sądem drugiej instancji, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed sądem pierwszej instancji. Zgodnie natomiast z przepisem art. 198c prawa zamówień publicznych oraz art. 368 § 1 KPC skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego, czyli jak stanowi przepis art. 126 § 1 pkt 1) KPC powinna zawierać oznaczenie imienia i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników. Tymczasem wbrew twierdzeniom skarżącego w piśmie z dnia 19 lutego 2018 r. nie jest przeciwnikiem skargi Krajowa Izba Odwoławcza, tylko dlatego, że organ ten wydał zaskarżone postanowienie. Skarżący zatem w skardze nie określił przeciwnika skargi, a na wezwanie do uzupełnienie tego braku odpowiedział błędnie wskazując organ, który wydał zaskarżone postanowienia i dlatego nie wykonał zobowiązania Sądu.
Sąd uznał również, że skarżący nie przesłał dowodu doręczenia skargi przeciwnikowi skargi – zgodnie z dyspozycją art. 198b ust. 2 ustawy prawo zamówień publicznych, w konsekwencji odrzucając skargę i zwalniając skarżącego od kosztów sądowych.
Źródło: http://orzeczenia.ms.gov.pl/details/Krajowej$0020Izby$0020Odwo$0142awczej/151005000004027_VIII_Ga_000020_2018_Uz_2018-04-10_001