Zatem w procedurze odwróconej w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, stosownie do treści art. 24aa ust. 1 ustawy Pzp, zamawiający ma obowiązek inaczej niż w procedurze klasycznej, w pierwszej kolejności do zbadać, czy w stosunku do oferty danego wykonawcy nie zachodzą podstawy odrzucenia, a następnie do dokonania oceny oferty w świetle ustanowionych kryteriów oceny ofert. I tylko w stosunku do najwyżej ocenionej oferty, ale jeszcze przed jej wyborem, zamawiający dokonuje oceny tego jednego wykonawcy, tj. bada wstępne oświadczenie, a następnie żąda złożenia dokumentów w trybie art. 26 ust. 1 lub 2 ustawy Pzp.
W orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej wskazuje się, iż pojęcie użyte w art. 24aa ustawy Pzp, tj. „oferta oceniona jako najkorzystniejsza” nie może być utożsamiane z pojęciem „najkorzystniejszej oferty”. Powyższe ma istotne znaczenie w przypadku rozważania przez zamawiającego decyzji o unieważnieniu postępowania w sytuacji wskazanej w art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Gdyż aby unieważnić postępowanie o zamówienie publiczne na tej podstawie, zamawiający musi wcześniej podjąć decyzję o wyborze oferty najkorzystniejszą, a nie jedynie zweryfikować która z ofert jest oceniona najkorzystniej. Bowiem z uwagi na wielość kryteriów oceny ofert, z jaką mamy co do zasady w praktyce do czynienia, może się okazać, iż oferta która została oceniona najkorzystniejszej, na dalszym etapie procedury badania i oceny oferty, zostanie wykluczona z postępowania, a wówczas zamawiającemu może wystarczyć środków na ofertę kolejną w rankingu, o ile nie zostanie wykluczona. Procedura taka może się więc wielokrotnie powtórzyć w jednym postępowaniu, gdyż jeśli pozostanie chociaż jedna oferta która nie przekracza kwoty, jaką zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, to nie będzie uprawniony do skorzystania z dyspozycji art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Określenie użyte w art. 24aa ustawy Pzp, tj. „oferta oceniona jako najkorzystniejsza” nie może być utożsamiane z pojęciem „najkorzystniejszej oferty”, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp.
Tylko wówczas gdyby ceny wszystkich ofert przekraczały kwotę, jaką zamawiający zamierzał przeznaczyć na realizację przedmiotowego zamówienia, można przyjąć pewien automatyzm w decyzji o unieważnieniu postępowania. Jednak dopóki którakolwiek ze złożonych ofert mieści się w budżecie zamawiającego, to zamawiający ma obowiązek zbadać pod kątem odrzucenia, wykluczenia i ma obowiązek ofertę wybrać jeśli jest poprawna i spełnia warunki udziału w postępowaniu.