Popieranie unieważnienia postępowania



03.08.2016

Wykonawca stając po stronie Zamawiającego i w kontrze do twierdzeń Odwołującego się, powinien po pierwsze wykazywać argumenty przemawiające za zasadności czynnością stanowiska Zamawiającego o unieważnieniu postępowania w części oraz wskazać na oczywisty powód swojego przystąpienia po stronie Zamawiającego, że uwzględnienie odwołania spowoduje, iż Przystępujący utraci możliwość złożenia oferty w kolejnym postępowaniu o analogicznym przedmiocie zamówienia, które zostanie ogłoszone po unieważnieniu obecnego.
Wskazać należy, iż możliwość wykazania interesu w celu dochodzenia unieważnienia postępowania potwierdza najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Mimo, iż dotychczas interes w uzyskaniu danego zamówienia interpretowany był jako interes w uzyskaniu danego zamówienia w konkretnym toczącym się postępowaniu to jednak powyższe interpretacja ulega zmianie. Trybunał stoi na stanowisku, że w nowym postępowaniu każdy z oferentów ma równe szanse w uzyskaniu zamówienia, może wziąć w nim udział i w ten sposób pośrednio otrzymać zamówienie. Zatem interes w uzyskaniu odnośnego (danego) zamówienia należy rozpatrywać również jako interes w uzyskaniu tego zamówieniu pośrednio w ramach kolejnego postępowania.

W tym zakresie wskazać należy, iż: „w przypadku stwierdzenia sprzeczności między przepisem prawa krajowego a przepisem dyrektywy najpierw należy podjąć próbę prounijnej wykładni przepisu prawa krajowego. Obowiązek dokonywania prounijnej wykładni niezgodnego z prawem unijnym przepisu prawa krajowego może przy tym prowadzić do pominięcia przepisu prawa krajowego i zastosowania w jego miejsce innego przepisu prawa krajowego, który będzie zgodny z dyrektywą lub którego wykładnia taką zgodność pozwoli uzyskać” (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. akt III SK 23/12).
Ponadto wskazać należy, iż: „Podstawowym celem dokonywania wykładni systemowej jest zapewnienie zgodności między normami należącymi do odrębnych porządków prawnych (tj. prawa polskiego i prawa unijnego) oraz inspirowanie organu stosującego prawo krajowe do wyboru takiego rezultatu wykładni, który zapewnia możliwie największą skuteczność prawu unijnemu. W konsekwencji sąd krajowy powinien dokonać wykładni istniejącego prawa wewnętrznego tak, aby uwzględniała ona zarówno treść, jak i cel przepisu prawa unijnego. Natomiast wykładnia celowościowa prawa wspólnotowego nakazuje w większym stopniu uwzględniać cele konkretnych rozwiązań prawnych, niż literalne brzmienie przepisów je zawierających” (por. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I FSK 100/14). Mając na uwadze powyższe interes wskazany zarówno w art. 179 Ustawy jak i w art. 185 ust. 2 Ustawy winien być interpretowany jako interes w uzyskaniu zamówienia również w kolejnym wszczętym przez Zamawiającego Postępowaniu.

Ponadto Przystępujący broniąc decyzji Zamawiającego o unieważnieniu postępowania ma interes w tym, by postępowanie o udzielenie zamówienia, w którym uczestniczy, było prowadzone zgodnie z przepisami ustawy Pzp.
Tak właśnie należy podejść po lekturze Dyrektywy Rady z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (89/665/EWG) (Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 33)
Zgodnie z tą regulacją na poziomie krajowym należy zabezpieczyć stosowanie prawa, także w ten sposób że naruszenia przepisów mogą być oczywiście nie tylko skorygowane, ale należy im przeciwdziałać. Do tego służą skuteczne środki odwoławcze w przypadkach naruszenia prawa Wspólnoty w dziedzinie zamówień publicznych, gdzie podstawową zasadą jest równe i niedyskryminacyjne traktowanie wykonawców. To rolą każdego kraju jest konieczność zagwarantowania istnienia odpowiednich procedur umożliwiających uchylenie bezprawnych decyzji, a contrario utrzymania decyzji zgodnych z prawem. Zatem procedura odwoławcza także nie może być dyskryminacyjna dla niektórych z wykonawców, tym bardziej dla tych którzy chcą bronić decyzji Zamawiającego zgodnej z prawem krajowym i unijnym. Tą dyrektywą Państwa członkowskie zostały wyraźnie zobowiązane do zapewnienia dostępność procedur odwoławczych, nie tylko dla każdego podmiotu, który ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia i który poniósł szkodę ale także dla takiego który
może ponieść szkodę w wyniku domniemanego naruszenia. Zatem z istoty wskazuje się na najszerszy dostęp do procedur odwoławczych w sprawach o zamówienie publiczne.
Zatem każdy Przystępujący popierający stanowisko Zamawiającego o unieważnieniu postępowania, powinien mieć możliwość odwołania się do interesu w zakresie przestrzeganie zasad niedyskryminacji i prawidłowości prowadzenia postępowania z punktu widzenia Pzp, i pilnowania aby do takich naruszeń nie doszło.

Wreszcie należy zauważyć, że z art. 185 ust. 4 nie wynika ograniczenie, aby interes zgłaszającego przystąpienie musiał polegać na uzyskaniu danego zamówienia, tak jak w przypadku interesu we wniesieniu odwołania (por. art. 179 ust. 1 ustawy Pzp). Zatem biorąc pod uwagę powyższe, możliwe jest legitymowanie się nie tylko interesem prawnym ale i faktycznym, zatem bez ograniczania się do danego postępowania.
Jeżeli tylko po stronie Przystępującego i Zamawiającego występuje synergia w zakresie interesu wykonawcy i korzyści Zamawiającego, to Krajowa Izba Odwoławcza nie powinna odmówić prawa Przystępującego do popierania unieważnienia postępowania.