Od daty, którą zapamiętała większość obywateli Europy, tj. od dnia 25 maja 2018 r. obowiązuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych), czyli tzw. RODO. Rozporządzenie to nałożyło na podmioty przetwarzające dane osobowe (administratora lub przedstawiciela administratora) m.in. obowiązek prowadzenia rejestru czynności przetwarzania danych osobowych.
Zgodnie z obecnie obowiązującym przepisem art. 305 kk karze pozbawienia wolności do lat 3 podlega każdy kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udaremnia lub utrudnia przetarg publiczny albo wchodzi w porozumienie z inną osobą działając na szkodę właściciela mienia albo osoby lub instytucji, na rzecz której przetarg jest dokonywany. Tym samym aby pociągnąć jakąkolwiek osobę do odpowiedzialność z tytułu bezprawnego wpływania na postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego konieczne jest wykazanie, że osoba ta działała w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli krótko mówiąc otrzymała łapówkę.
Stosownie do regulacji Kodeksu cywilnego, umowa o świadczenie niemożliwe jest nieważna. W praktyce oznacza to, że traktuje się ją jako niezawartą, a więc nie wywołuje ona żadnych skutków prawnych oraz nie powoduje, z jednym wyjątkiem, żadnych konsekwencji prawnych dla żadnej ze stron stosunku prawnego.
Wyjątek, o którym mowa wyżej, dotyczy sytuacji, w której jedna ze stron zawieranej umowy o świadczenie niemożliwe o tej niemożliwości wiedziała i drugiej strony z błędu nie wyprowadziła – wówczas ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą za szkodę, którą druga strona poniosła zawierając umowę o takie świadczenie.
W praktyce zamawiający często stają przed problemem, czy wykonawca powinien być związany ofertą na moment wyboru oferty najkorzystniejszej. Zważywszy, iż oświadczenie wykonawcy o związaniu ofertą jest potwierdzeniem jego uczestnictwa w postępowaniu i jego gotowości do zawarcia umowy, konieczność związania ofertą wydaje się być oczywista. Chodzi bowiem o to, aby wybór dotyczył oferty, którą wykonawca podtrzymuje, tzn. jest gotowy wypełnić zobowiązania w niej zawarte. Jednakże, ustawa Pzp nie zawiera jednoznacznego przepisu wprost stanowiącego, iż na dzień wyboru najkorzystniejszej oferty wykonawcy muszą być związani swoimi ofertami. Zważywszy zatem na regulacje zawarte w art. 85 ust. 2 Pzp i 85 ust. 2 ustawy Pzp, czy można uznać, że związanie ofertą można dorozumiewać z aktywności wykonawcy, późniejszego potwierdzenia dalszego związania ofertą, wnoszenia środków ochrony prawnej itp.?
Zgodnie z art. 198e ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych Sąd na posiedzeniu niejawnym odrzuca skargę wniesioną po upływie terminu lub niedopuszczalną z innych przyczyn, jak również skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1b pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej „Pzp”) zamawiający w postępowaniu o udzielenie zamówienia może ustanowić warunki udziału dotyczące sytuacji ekonomicznej lub finansowej wykonawcy. Jednym z najczęściej spotykanych warunków w tym zakresie jest warunek dotyczący posiadania przez wykonawcę środków finansowych lub zdolności kredytowej w wysokości określonej przez zamawiającego.
Na potwierdzenie spełniania ww. warunku udziału w postępowaniu zamawiający, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (dalej „Rozporządzenie”), może żądać złożenia przez wykonawcę informacji banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej potwierdzającej wysokość posiadanych środków finansowych lub zdolność kredytową wykonawcy, w okresie nie wcześniejszym niż 1 miesiąc przed upływem terminu składania ofert albo wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu.
Informujemy, że z dniem 19 maja 2018 r. upływa termin, zgodnie z którym przedsiębiorcy powinni uzupełnić wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o numer PESEL, w przypadku gdy wpis takiej informacji nie zawiera.
Powyższy obowiązek wynika z art. 61 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1893).
UWAGA: po upływie terminu 19 maja 2018 r. Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej wykreśla przedsiębiorcę, którego wpis nie zawiera numeru PESEL.
Jak wiadomo jednym z podstawowych skutków uchwały Sądu Najwyższego z 21 października 2005 roku (sygn. akt III CZP 74/05) jest wręcz powszechna praktyka zastrzegania przez wykonawców szeregu dokumentów i informacji jako rzekomo stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa. Praktyka ta wynika z prostej kalkulacji ryzyka: skoro niezasadne zastrzeżenie dokumentu lub informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa skutkuje wyłącznie ich odtajnieniem, to lepiej jest zastrzec dokument lub informację. Ryzyko negatywnych skutków zastrzeżenia jest żadne, można natomiast bardzo wiele zyskać, choćby uniemożliwiając konkurencji skuteczne sprawdzenie wniosku bądź oferty.
1a. W przypadku gdy cena całkowita oferty jest niższa o co najmniej 30% od:
1) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania zgodnie z art. 35 ust. 1 i 2 lub średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia;
2) wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, zaktualizowanej z uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu postępowania, w szczególności istotnej zmiany cen rynkowych, zamawiający może zwrócić się o udzielenie wyjaśnień, o których mowa w ust. 1.
Nie powinno być żadnych wątpliwości, że powyższy przepis wskazuje w jakich sytuacjach zamawiający musi (pkt 1) a w jakich może (pkt 2) zwrócić się o udzielenie wyjaśnień dotyczących ceny. U niektórych zamawiających powstało jednak błędne przekonanie, że jeżeli nie zaistniała żadna z sytuacji opisanych w art. 90 ust. 1a ustawy Pzp, to nie mogą oni zwrócić się do wykonawcy o udzielenie wyjaśnień dotyczących ceny, nawet jeśli mają wątpliwości co do realnego charakteru zaoferowanej ceny.
W zasadzie w każdej sytuacji gdy zamawiający poweźmie jakiekolwiek wątpliwości co do zobowiązań wykonawcy w treści oferty, to celu zabezpieczenia własnego interesu co do legalnego rozstrzygnięcia przetargu powinien rozważyć wezwanie wykonawcy do złożenia wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy pzp. Dodać należy, że ustawa Pzp, ani stosowne orzecznictwo nie limituje ile razy zamawiający z tego narzędzia może skorzystać. Jedynym ograniczeniem jest to aby nie dochodziło do negocjacji treści oferty pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. Często także podczas procedury wyjaśnienia treści oferty przecież zamawiający dowiaduje się, iż wykonawca inaczej odczytuje specyfikację istotnych warunków zamówienia, albo jako gospodarz tego postępowania sam wówczas stwierdzi, że jednak dokument specyfikacji nie jest precyzyjny lub jasny.